یک فیلمساز با اشاره به نقش المپیاد فیلمسازی نوجوانان گفت: المپیاد پایه‌های سینما را مستحکم می‌کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، عماد سلمانیان درباره اهمیت المپیاد فیلمسازی نوجوانان اظهار کرد: به‌عنوان کسی که سه دوره در المپیاد حضور داشته‌ام، معتقدم برای ساخت هر چیزی باید پایه‌ای مستحکم بنا کرد. هدف اصلی المپیاد نیز همین بناسازی برای سینمای ایران است. انتخاب گروه سنی ۱۴ تا ۱۷ سال نشان می‌دهد که این رویداد به‌طور جدی به بحث ایجاد زیرساخت و پایه‌سازی برای آینده سینمای کشور می‌پردازد.
وی با تأکید بر ضرورت رها نکردن استعدادهای نوجوان افزود: متأسفانه در ساختار المپیاد، مانند بسیاری از فعالیت‌های فرهنگی، مشکلاتی وجود دارد که بارها درباره آن‌ها صحبت شده است. یکی از معضلات اصلی، ناپایداری مدیریتی در سطح کلان است؛ به‌گونه‌ای که با تغییر یک مدیر، رویکردها و سیاست‌ها نیز تغییر می‌کند و تداوم کار دشوار می‌شود. نکته مهم این است که نوجوانانی که وارد المپیاد می‌شوند، نباید پس از پایان آن رها شوند. باید نگاه، تفکر و سطح آموزش آن‌ها را ارتقا داد تا بتوانند به فیلمسازان آینده سینمای ایران تبدیل شوند.
این کارگردان با اشاره به نقش انجمن سینمای جوانان بیان کرد: حضور انجمن سینمای جوانان در کنار المپیاد فیلمسازی نوجوانان قطعاً تأثیرگذار است. این حضور باعث می‌شود نوجوانی که وارد این عرصه می‌شود، احساس سرخوردگی نکند و خود را ناچار به رقابت با سینماگران ۶۰ یا ۷۰ ساله نبیند، بلکه در کنار جمعی از جوانان هم‌نسل خود رشد کند. انجمن سینمای جوانان با حدود ۶۵ دفتر در سراسر کشور، این ظرفیت را دارد که دوره‌های فیلمسازی کم‌هزینه و حتی در برخی شهرستان‌ها رایگان برای نوجوانان کم‌بضاعت برگزار کند، اساتید را گرد هم آورد و استعدادها را پرورش دهد. بسیاری از نوجوانان شهرستانی دارای استعدادهای درخشانی هستند و نسل امروز، به‌مراتب متفاوت‌تر از نسل دهه‌های ۶۰ و ۷۰ است؛ نسلی که آن زمان با محدودیت‌های جدی در تکنولوژی، آموزش و دسترسی مواجه بود. نوجوانان امروز بسیار تیزهوش و باهوش‌اند.
سلمانیان ادامه داد: در دوره‌ای که به‌عنوان مدرس در المپیاد حضور داشتم و در کنار اساتیدی چون پوران درخشنده و فرهاد توحیدی فعالیت می‌کردیم، سطح بچه‌ها برایمان شگفت‌انگیز بود. همکاری دوباره انجمن سینمای جوانان ــ که در سال‌های گذشته نیز کم‌وبیش وجود داشته ــ می‌تواند کمک بزرگی به آموزش در شهرستان‌ها کند. مسأله اصلی این است که استعدادهای کشف‌شده نباید رها شوند؛ باید دست آن‌ها را گرفت و زمینه رشدشان را فراهم کرد.
وی با اشاره به تداوم ارتباط خود با شرکت‌کنندگان المپیاد گفت: امسال در جشنواره فیلم کوتاه تهران، بسیاری از بچه‌ها مرا می‌دیدند و می‌گفتند «استاد، بیایید فیلم ما را ببینید» و این برایم بسیار خوشحال‌کننده بود. هنوز هم با برخی از بچه‌های دوره‌های قبل در ارتباط هستم؛ گاهی داستان‌هایشان را برایم می‌فرستند، می‌خوانم و نظر می‌دهم. امروز می‌بینم که بسیاری از آن‌ها وارد حوزه‌های مختلف فیلمسازی شده‌اند؛ برخی فیلمساز شده‌اند و برخی دیگر در بخش‌های فنی یا دستیاری کارگردان فعالیت می‌کنند. دیدن چند نفر از آن‌ها در جشنواره امسال، برایم بسیار امیدبخش بود.
سلمانیان درباره مزیت برگزاری المپیاد در تهران تصریح کرد: تهران به‌عنوان پایتخت، از امکانات گسترده‌تری برخوردار است و برگزاری المپیاد در این شهر می‌تواند اثرگذاری بیشتری داشته باشد. یکی از چالش‌های پیشین، مسئله مسافت بود؛ برای مثال اگر المپیاد در شهری مانند آبادان برگزار می‌شد، نوجوانی از مشهد یا سیستان‌ و بلوچستان باید دو تا سه روز در مسیر می‌بود. این موضوع می‌توانست مانع جدی حضور برخی افراد شود. تهران به‌دلیل موقعیت مرکزی، دسترسی آسان‌تری برای داوطلبان از سراسر کشور دارد و تقریباً از همه شهرها پرواز یا اتوبوس مستقیم به آن وجود دارد. همچنین دسترسی به اساتید مجرب از شهرهای مختلف در پایتخت ساده‌تر است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: تهران از نظر زیرساخت‌ها و امکانات، شرایط مناسبی برای برگزاری چنین رویدادی دارد. تمرکز مراکز تخصصی در پایتخت، امکان برنامه‌ریزی دقیق آموزشی را فراهم می‌کند؛ برای مثال می‌توان فضاهایی با چندین اتاق مجزا برای کلاس‌ها در نظر گرفت. موضوع اسکان، تأمین تجهیزات و امکانات تولید نیز در تهران ساده‌تر است. در المپیاد معمولاً حداقل هشت گروه حضور دارند که هرکدام به تجهیزات تخصصی فیلمسازی نیاز دارند. تهیه این تجهیزات در بسیاری از شهرستان‌ها دشوار است، در حالی‌ که در تهران شرکت‌های متعددی در حوزه اجاره تجهیزات فیلمسازی فعال‌اند.