بیژن میرباقری گفت: لازم است المپیاد فیلمسازی برای همه شهرستانها فرصتی برابر و حس تعلق ایجاد کند، نه اینکه صرفاً در تهران متمرکز شود. این رویداد باید متعلق به تمام ایران و مایه افتخار همه مناطق کشور باشد.
بیژن میرباقری فیلمساز در گفتگو با سوره سینما با اشاره به اینکه هدف المپیاد فیلمسازی نوجوانان کشف استعدادهای جوان است، بیان کرد: ابتدا لازم به توضیح است که نظامهای آموزشی مدرن در سطح جهان، سن آموزش در بسیاری از حوزهها را کاهش دادهاند. به عنوان مثال، در گذشته آموزش تخصصی سینما عمدتاً در دانشگاهها ارائه میشد، اما بر اساس رویکردهای جدید، این آموزشها حتی در مقطع متوسطه و هنرستانهای فنی و حرفهای نیز گنجانده میشوند تا دانشآموزان بتوانند از همان سنین پایینتر با تولید محتوا آشنا شوند. برگزاری المپیاد فیلمسازی نیز در راستای همین هدف است تا آموزش مفاهیمی مانند فیلمسازی و تولید محتوا در بستری رقابتی و آموزشی صورت گیرد.
وی با اشاره به برگزاری المپیاد با همکاری انجمن سینمای جوانان ایران گفت: امسال که المپیاد با همکاری انجمن سینمای جوان برگزار میشود، میتواند زمینهساز ورود شرکتکنندگان به عرصه حرفهای و بازار کار باشد. البته این امر هم به انگیزه و تلاش خود افراد و هم به برنامهریزی و پیگیری انجمن بستگی دارد. به نظر میرسد انجمن پیش از هر اقدامی، لازم است ارزیابی کند که در دورههای گذشته المپیاد، چند نفر از فیلمسازان شرکتکننده توانستهاند به طور مستمر در عرصه فیلمسازی فعال باقی بمانند. ارائه چنین گزارشی میتواند امیدواری و اعتماد نسل جدید را برای پیوستن به چرخه فیلمسازی افزایش دهد زیرا المپیاد و انجمن سینمای جوانان میتوانند یکی از راههای ورود نوجوانان به سینمای حرفهای باشد.
این فیلمساز تصریح کرد: من یک دوره به عنوان منتور در المپیاد حضور داشتم و ایدههای فراوان و قابل توجهی از سوی شرکتکنندگان مطرح میشد. با این حال، مسئله اصلی این بود که آن ایدهها عمدتاً تنها در همان مقطع زمانی مشخص هدایت میشدند و پس از آن، فرآیند مستمری برای پرورش و به ثمر رساندن آنها وجود نداشت. یک نقص سیستمی در این زمینه مشهود است؛ اگر جوانی بخواهد مسیر خود را ادامه دهد، سازوکارهای موجود مانند دفترهای سینمای جوان که در همه مناطق در دسترس نیستند در نتیجه ممکن است نتوانند به طور کافی از پرورش ایدهها و تبدیل آنها به آثار اجرایی حمایت کنند.
وی با اشاره به حمایت دائمی و سالانه از استعداها تأکید کرد: المپیاد چند سال است که برگزار میشود. شاید بهتر باشد مسئولان محترم این پرسش را مطرح کنند که آیا سازوکار فعلی نیاز به بازنگری دارد؟ هر ساله ۴۰ تا ۵۰ نوجوان با ایدههای درخشان در این رویداد شرکت میکنند، اما تنها تعداد محدودی از آن ایدهها به مرحله ساخت فیلم میرسند. این سؤال مطرح است که برای سایر استعدادها که آنها نیز ایدههایی ارزشمند دارند، چه برنامهای وجود دارد؟ برای پرورش مستمر استعدادها، نیاز به تولید پیوسته، تفکر مداوم و ایجاد چرخه پرسش و پاسخ است. شاید لازم باشد برگزارکنندگان، المپیاد را نه به عنوان یک رویداد مقطعی، بلکه به عنوان یک فرآیند یکساله یا یک «استارتآپ» آموزشی در نظر بگیرند. در این مدل، شرکتکنندگان در طول سال به طور مستمر تحت آموزش، پرورش ایده و چالشهای فکری قرار میگیرند تا به متفکرانی سیستمی تبدیل شوند نه متفکرانی مقطعی. این نگرش تضمین میکند که تفکر و خلاقیت آنها پس از پایان رویداد نیز تداوم یابد. به عنوان مثال فکر کنید من فرزندم را در کلاس موسیقی ثبت نام کنم و او در کلاس آهنگ باخ را بنوازد اما وقتی سوار ماشین میشود آهنگ ساسی مانکن گوش کند!
بیژن میرباقری در پایان گفت: اگرچه تهران به عنوان پایتخت از امکانات بیشتری برخوردار است، اما برگزاری المپیاد در این شهر ممکن است به تکرار الگوهای گذشته بینجامد؛ الگوهایی که نتیجه آنها غالباً تشریفاتی و مقطعی است. المپیاد باید ماهیتی فراگیر و سراسری داشته باشد و خود را به یک شهر محدود نکند. به عنوان مثال، فیلمسازی مانند آقای حسین ریگی که فیلمهایی با هویت بومی تولید میکند، نمونهای از استعدادهایی است که در نقاط مختلف کشور وجود دارند. برای شناسایی و پرورش چنین استعدادهایی، لازم است المپیاد برای همه شهرستانها فرصتی برابر و حس تعلق ایجاد کند، نه اینکه صرفاً در تهران متمرکز شود. این رویداد باید متعلق به تمام ایران و مایه افتخار همه مناطق کشور باشد.